Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Dün akşam eve giderken Sokakta taştan bir kalp buldum Üzerinde adın yazılıydı Hiç şaşırmadım…
Başkasını yakan zulüm seni de Yakar amma neden sonra anlarsın. Sahtekârın imanı da, dini de Kokar amma neden sonra anlarsın.Gün gelir…
-Dr. Mehmet Şen’e-Boynum kıldan ince ölüme -Değil mi ki şol illetten iğne ipliğe dönmüş bedenim- Ve ölüm ki, benim bu ölümlü…
Açlıktan, tokluktan sual edersen Ocak bizim amma, aş bizim değil. Hırsız çıktı kara yüzlü geceler Uyku bizim amma, düş bizim değil.Öküzler…
Çukurova sabır ovasıdır Lokmasını Göç edenleri bilir Yakmasını yıkmasını boğmasını bilir. Çukurova sabır ovasıdır
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Şarap içersen akla yabancı kesilme; aklın başından gitmesin, bilgisizliğe…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Hey Çamlıca mehtâbı ne olmuş sana öyle?.. Küskün duruyorsun. Bir şey kuruyorsun. Seyrinle ıyan et…
Yedi Meşaleciler
Tümünü Görİlk Yağmur Damlası Düştü Kuru Yapraklarına Güzün. Ardınd………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Bu akşam da gönlümüzce bitmediyse gün Suçun yarısı bizim yarısı günün Sanki yapının tuğlası bizsek…
İstanbul’un üstüne güneş doğdu, Çıktı silkinerek gecenin içinden, Kız gibi minareleriyle Süleymaniye, Sultanahmet, Sultan selim,…
Mutsuzluk gülümseyerek gelir, adıyla süslenmiştir; Banliyo treninde rastladığımız Sınav saatini kaçırmış liseli kız,………………..
Alıp içinde sesler uçuşan bu aksamdan Hafızamı bir deniz kıyısına çeken yol, Aydınlık rüyaların peşine…
Anne ölünce çocuk Bahçenin en yalnız köşesinde Elinde bir siyah çubuk Ağzında küçük bir lekeÇocuk…
Kimsede görmediğim bir şiir yüzü al ve akşamı aşıyor Eski bir tanrı gibi kendi dininde…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şeyDünyamızın üstünde…