Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Zamansız esiyor kader rüzgarı Kopuyor dalından güller zamansız Taşarken gönülde sevda pınarı Yıkıyor aşkını eller zamansızŞimdi ruhumda bir yaprak dökümü Bugünden…
Yazdı gözlerimi yumduğumda, öğle sonrası; dayımdı dutu silkeleyen, çarşafın dört ucunda………………..
Öfkeyle, nefretle sefere çıkan Sıcak yaz gününde kışa tutulur Ben kralım diye değerler yıkan Fildişi sarayda taşa tutulur..15.02.2006/Vakit
Sen bizim dağları bilmezsin gülüm, Hele boz dumanlar çekilsin de gör. Her haftası bayram, her günü düğün, Hele yaylalara çıkılsın da…
Baharda gelmedin yazda gelseydin Ah benim hazanım eylül bakışlım Nasıl sevdiğimi sen de bilseydin Ah benim hazanım eylül bakışlımKaderimi baştan çizemez…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Buyruk senin fermân senin Derd ehline dermân senin Müzniblere…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Renc-i hâtır vermesin feryâd ü efganlar sana Gül’izârım sen hemen sağ ol fedâ cânlar sanaÇok…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörSeni görüyorum yine İstanbul Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan Minare minare, ev ev Yol, meydanGeliyor Boğaziçi’nden doğru Bir iskeleden kalkan vapurun…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Bütün güzel kadınlar zannetilerki Aşk üzerine yazdığım her şiir Kewndileri için yazılmıştır… Bense daima üzüntüsünü…
(Leyla’nın doğumunda bir gök yaratığının söylediği)Bir peri miydi bir peri miydi Sevgilim bir peri miydi…
Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin, Tertemiz göklerinde dal…
Bütün karanlığı versem size giden geceyi durduramazsınız ışır o………………..
Ne sigaralarda tat kaldı Ne gönlümü avutur tazeler, Önümde açık duran tek umut Kapısı daraldıkça…
İster ki herkes ölsün Neler besleyip büyütmüş Gömmüştür neleri gizli gizli Belleği sıra İster ki…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ey Türk, ey güneş oğlu, Yurdun güzellik dolu; Toprağı gül kokulu Cennettir Anadolu. Dağ, yayla,…