Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Ne olur söyleyin sevenler bana Ayrılmak kanun mu aşk kitabında Elele tutuşup gülmeden daha Terketmek kanun mu aşk kitabındaÜmitlerim kırıldı bitti…
tavan arasına kaçan çocuk erik ağacından görünen göğü düşünür akşamın acısı içine çökünce uyurbenim küçük bir kedim vardı ahmak bir ayak…
Bitmeyen ne var ki dünyada? Dağ mı? Deniz mi? Çöl mü? Biter! Şan mı? Şöhret mi? Para mı? Biter! Öyleyse aşk…
saçlarımı erken rüzgarlarla dağıttım alnımdaki lekeler eylül ıslıklarından yüzüm kör bir aydınlıkta nedensiz şimdi yani nedensizim, yani yolum uzun, gün kısaalıştım,…
dün gece oğlum Ali Hüsrev’i uyuturken aramızda geçen diyalog:- oğlum, sana hz. Ali’nin hikayesini anlatayım mı? – hayır, bana jet uçağının…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Sen kış güneşi misin Yakarsın ısıtmazsınBir ırmağın ortası yoksa Seni mi hatırlayacağımBu dünyada olup bitenlerin…
Arzulu mudur acaba Bir tank, rüyasında Ve ne düşünür tayyare Yalnız kaldığı zaman? Hep bir…
Her gün böyle gelip dünyadaki yerini alıyor. ‘Zor olan, diyor, şiirin hayatını yaşamaktır. Yazmak sonra…
Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü, kör oldum. Yıkadılar, aldılar, götürdüler. Babamdan…
Ah aydınlıklardan uzaktayım Kafamda o dağılmayan sükûn. Ölmedim lâkin, yaşamaktayım Dinle bak: vurmada nabzı ruhun.Yarasalar…
Çiçekleri sulayan adamın Bir sürü adı vardır. Üsküdara’a at yollar.Fırat suyu bütün bir bölgeyi ………………..