Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Sen ölüyorsun kardeşim öldüğünü bil Bile bile ve teamüden Ecel öldürmez insanı Kendisi öldürür Vakti zamanı gelince… Ben onun için yas…
sular duruldu! bunu dört kez söyledim kendime yüksek sesle gemiler çarptı kara parçalarına dört kez söyledim; üçü yalandı birini de yanlış…
Açılırda şafak defteri kalın divitler düşer ince yapraklarına gün başlar akreplerde çırak tedirginliği bir ayağı uçuruma uyanır gözlerinde ceylan kalmış kim…
Bir fasulye çimleniyordu Çiseledikçe yağmur. Koştum vardım ki yanına Anlasın ne nimet olduğunu Sen git yerine! dedi Ayşa Kadın Böyle kibar…
Acıyı kim neyler Neyler kasabayı şehirli düşünceler, Acı, yığından bir tel çeker gibi Kayıp gider götürerek kendi nedenlerini.Aşktır, acıyı kim neyler…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Firkat cehennemden eşed Mevlâ meded Mevlâ meded Nefs olmasın…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Hey Çamlıca mehtâbı ne olmuş sana öyle?.. Küskün duruyorsun. Bir şey kuruyorsun. Seyrinle ıyan et…
Yedi Meşaleciler
Tümünü Görİlk Yağmur Damlası Düştü Kuru Yapraklarına Güzün. Ardınd………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Kuşçu amca! Bizim kuşumuz da var, Ağacımız da. Sen bize bulut ver sade Yüz paralık.
Sonra yağmurlar başladı, gitti cambazlar, Silindi çadırların yazısı ovadan. Portakal rengi oğlan, mavi memeli kız,…
Zaman mı? değil zaman.Akan zaman değil mesafelerdir.Güneşin çekici yukarda Suyun bıçağı aşağıda Krom alçakgönüllü, bakır…
“Çok eskiden yaşadım bu anı ben” Dersiniz şaşkınlık içinde. İlk girdiğiniz bir ev, bir merdiven,…
Balmumundan bir şehir arkadaşlar ülkesi İçinde yanar durur yalanın lambaları Benim hakkımda yalan, senin hakkında…
DoğabilimBitkileri öğreniyorum.Otları, çiçekleri Bir taflanı alıyorum.Taflan bu diyorum.Başlıyorum incelemeye tutup iki ucu………………..
Fecr-i Ati Edebiyatı
Bir başka çare görmüyorum hiç ifakate Ey ruhum iltica et ilâhî tabiate.Ondan deva, şifa ara,…