Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Göz değil bunlar kesinlikle değil irin gibi bir nefret akıyor sadece Dudaklar yok burun yok alın yok yüzü yok bu mumyalanmış…
Türkü söylerim, durduğum yer dar bile olsa, Korkmam, sevgili milletim Tatar da olsa; Göğüs gerip karşı dururum, bana millet, Şimdi ok…
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne Tuttum, ta içime oturttum seni Aldım, okşadım saçlarını, öptüm İçtim yudum yudum güzelliğiniBen seni…
Ocak, baştan başa karanlık Şubat, huysuz ve şımarık, Mart, yalancı ve karasız Nisan, en yaramaz en arsız Mayıs, bir ilkbahar güneşi…
Kemal vakti yaşıyordun bir zaman Ağzından ne çıksa ‘peh-peh’ dediler Zeval çağın geldi, bu da olağan Vurdular tekmeyi, ‘deh-deh’ dediler11.10.2007/Vakit
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Avlıyadan gelen kelam Okunan kuran değil mi Gerçek veli’nin…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Bir zamanlar karargâhım idi Bedeviler gibi beyâbanlar; Buna mucib de iştibâhım idi; Nasıl imrâr-ı vakt…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörOdamız kararırken indirdiğin perdeler, -Çarşının gittikçe artan gürültüsü- Gelip kenarına oturduğun minder, Genç kızken işlediğin masa ört………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Ben de günahkâr kullarındanım Allahım… Bir bilirim dualardan, Bir de demeyi doyunca. Bir kere oruç…
Erkekler arasındaki dostluklarda Av anlaşması da var.Kadınlar arasındaki dostluklar… Siyah ve yer yer yıldız ışınlı…
siz taşınıp gittikten sonra tadı tuzu kalmadı buraların dımdızlak yalıdaki o kahve sipsivri ortada o…
Kadın kendini gösterdi usulcana Çekingenlikle koşulu beyaz usulcana Gittiler gözleri aşkı yaşamaya yangın Gidip gelenler…
Saat on ikiden sonra, Bütün içkiler, Şaraptır.(Yeni Yaprak, sayı:14, Şubat 1990)………………..
Sokağı beğendim mi bir bakıp pencereden Çıkıp gitmek olmalı özelliğim bu benim Senin durman, küçük…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ben isterim ki bütün sânihât-ı kalbiyyem Şebîh-i nağme bir âheng-i bî-karar olsun. Ki hande-nâk, fakat…