Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
çatal kaşık sesi sonra çığlığı bir umutsuzluğa girerken dünyanın dışarda kar saati kırılgan ipek gibi keder var odalarda keder var oysaki…
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne Tuttum, ta içime oturttum seni Aldım, okşadım saçlarını, öptüm İçtim yudum yudum güzelliğiniBen seni…
Siz mesela Emire’ler, Mehmet’ler Gıdıklasam gülersiniz değil mi? Siz aklı kısalar, derdi dehşetler Gıdıklasam gülersiniz değil mi? Sarmış kalbinizi bir çelik…
Herkes ne bilir usta Bin kere ölen bilir Kim kederde kim yasta Hasreti çeken bilirKim durdurmuş dünyayı Kim dindirmiş acıyı Sımsıcak…
Dolaştım Türkiye’yi karış karış Adamlar gördüm alnı açık Elleri ekmek kavgasındaydı yaz, kış Düşünceleri geceler gibi karanlık Adamlar gördüm anlaşılmamışDolaştım Türkiye’yi…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Sabahın sinleye vardım gördüm cümle ölmüş yatar Her biri…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Sıdk ile terk edelim her emeli her hevesi, Kıralım hâil ise azmimize ten kafesi; İnledikçe…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörHiç olmazsa unutmamak isterdim. Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar… Yalnız bırakmayın beni hatıralar. Az yanımda kal çocukluğum, Temiz yürekli uysal…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Kim istemez mutlu olmayı Ama mutsuzluğa da var mısın?………………..
Duydugum yoktu ne vakittir Güvercin sesi, kumru sesi, pencerede; İçime gene Yolculuk mu duştu, nedir?…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık, Ben seni düşünüyorum…
Hep ondan çoğalır kâğıtlarda Hep o Meryemsi duruşundan Döker el kadar Avrupalı yüzünü Paylaşır milyonla…
Sen gecenin gündüzün dışında Sen kalbin atışında kanın akışında Sen Şehrazat bir lamba bir hükümdar…
Doldur kadehimi Hasan Can! Güneşe Tutsam derimi, ısıtmıyor. Bu mintan Kefenden daha soğuk! Versem ateşe…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Bir hakikat mi, yoksa rüya mı? Cennet ettin bir anda dünyamı.. Ömrümün bitti, gitti âlâmı;…