Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Şiir bir cennet bahçesi Girmeyene anlatılmaz. Cennet nedir, bahçe nasıl? Görmeyene anlatılmaz.Şair gülü, şükür gülü Yaprak yaprak dokur gülü Her mısradan…
Ne olur İstanbul’u böyle ağlatmayın Biraz sevindirin şu sokakları ya da Gelin benimle bir akşam, Kumkapı’da Balıkçı meyhanelerinde sabahlayınHer sabah ………………..
Hicran kucağında tuttuğum sırdaş Çağlamış bulanmış durulmuş olsun Sözüne sazına güven de yanaş Kulağı ezelden burulmuş olsunBoş kafa gezdiren seyyahlar gibi…
“Mutsuz kente mutlu yağmurlar yağıyordu,Aylardan bir deli zemheri,Canım yanarken gözler gördüm sanki yangın yeri… Elveda bedenden bedene yollandığım günlere,Elveda beline sarıldığım…
1. behçet gitti gelmedi ilişti karşıyaka’ya, sessizliği süslediardından güz ürperişlerini çağırdı, çağırdı çünkü şehribir tevatürdü, tedbirdi her halükârda sabah yürüyüşleriartık iyi…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Ben ki her akşam yatağımda Onu düşünüyorum. Onu sevdiğim müddetçe Yatağımı da seveceğim….
Bir gün Eleni’nin elleri geliyor Her şey değişiyor. İlk İstanbul şiirden çıkıp yerini alıyor Bir…
Öyle sevdalar vardır, biter baslar; Buruk tatlar vardır, ağızda şurup giden; Bir aşka vuran güneş…
1. Bir sadrazam ölmüş; faytonu yokuş aşağı Sirkeci’ye götürülüyor eller üzerinde. Kara bir gemiyle Ey………………..
İlkokulu bitirdiği gün Cumhuriyet şairi, Saçında kurdelesi Lozan gibi; Sonra her yıl öldürüldü, öldür………………..
Bedava yaşıyoruz, bedava; Hava bedava, bulut bedava; Dere tepe bedava; Yağmur çamur bedava; Otomobillerin dışı,…