Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
“Kör entelektüellere” “Beğenmedi gitti bir başkasını Geleni gideni durmadan taşlar Şiirin damlası yok mısralarında Gelir bir de bize şairlik taslar”Ne şiirler…
Bekir Balaban kardeşime..Geldi gönderdiğin şiirden mektup Arada bir böyle yaz Balaban’ım. Zaman siciminin ucundan tutup Bazen bağla, bazen çöz Balaban’ım. Fikir…
Ben nasihat veremem gerçi size Aygır İmam, Kafa tutma saz için sen de bize Aygır İmam, Su-i niyet taşıyan alçağa lanet…
Bir çift yaprakmış dalında yumuşacık Tutmuşum, tutmuşum ellerinden senin Düşmüşüz yavaşça bir sakin derenin İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışıkBalıklar gibiymiş sessiz ve karanlık,…
”İlk ateşi sen yaktın Son yangın da senden olsun Senin canın sağolsun…”Bilmeliydim Bir sabah çekip gideceğini Dünyayı başıma yıkıp gideceğini bilmeliydim…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
1.Şiirimiz karadır abilerKendi kendine çalan bir davul zurna Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan Taşınır…
Git oldu can, sürgün geldi dayandı Sürgün yine geldi dayandı Kitapları topladım, çocukları giydirdim Hadi…
Ucaklar gelecekmis Korkum yok benim
Lokman şair senin hayatın Yedi k………………..
Eşdeğeriyle yanyana yürürken Cehennem sokağında birey olmak, Ve en inceldikten sonra İlkel sözcükler………………..
Her zaman, fakat, bilhassa Beni sevmediğini Anladığım zamanlarda Görmek isterim seni de Annemin kucağından Seyrettiğim…