Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Bir baska yolculuk dalindan dusmek yere, Yasadigindan uzun; Bir tatli yolculuk dalindan inmek yere.Agacin yuksekligince, Dalin yuksekligince ruzgarda; Ve bir yeni…
Ağız ölür düşler biter Daralır yüreği ölünün yakınlarının Ölmeye gör tereken açılır Oğlana deli kısrak, kıza mavi geyik kalırŞairsen şiirlerin kalır…
Bir ışık düşerse üstüne basma. Daha yakınlaşır, korkarsın. Bir leke, silmeye-gör Leke kalır, sen çıkarsın.Bir gölge, nereye gider. Gözlerince gider, bakarsın.…
Sevmek yorulmaktır Sevdin mi yorulacaksın Özlemekten özlenmekten Sevmekten sevilmekten Uğurunda koşmaktan yürümekten Ve geceler boyunca onu düşünmekten YorulacaksınSevmek dokunmaktır Sevdin mi…
oğlum ali hüsrev’e…ali ile başla bütün kapılar oradan açılır omzun bismillahı vurur bahçenin tokmağını kilit kalkar sizi peygamberler karşılar derdinin kepengini…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Son kaya iniyor kuyu aydınlanıyor Ses insanın derinlerde parlayan Son isyan denemesi oluyor güzel İçimde…
Pencere, en iyisi pencere; Gecen kuşları görürsün hiç olmazsa; Dört duvarı göreceğine.
O gün gelsin neşemiz tazelensin de gör Dünyayı hele sen bir barış olsun da gör…
Öteki dünyada akşam vakitleri Fabrikamızın paydos saatinde Bizi evlerimize götürecek olan yol Böyle yokuş değilse…
Beş kere yedi mi dediniz, dursun Yıldız, poyraz, gündoğusu, dursun fasulya mı dediniz, dursun Ben…
Butun mimarlar yuksek,muhendisler de Bir sen kaldin alcak mimar ey Sinan Usta!………………..