Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Viran bir rum evi adada oturduğumuz ev Serinliğine serin Ferah olmasına ferah ya Tam bir hakuran kafesi. Bu deyimi aslına döndürmek…
Herşey yerli yerindeydi, masalar, sandalyeler tabldot tepsileri, tabaklarda yemekler Tütüyordu hâlâ. Kabukları soyulmuş bir portakal Duruyordu orda, üstünde bir kızın parmakl………………..
geniş denizlerde kanat seslerimize takılan yıldızlar kayıyor boşluğuna aklımızın baharın çiçekleri öptüğü akşamda kanın sesidir ömrümüzün mavisine damlayan kuşlar ayrılık resimleri…
Gözlerin olmasaydı, beni ağlatmasaydı Alıp giderdim başımı uzak iklimlere yarın Hani bahar gelince pembe güller açar ya Senin de öyle mektupların.…
Bir süredir kuşlar da yok Kentin bulanık göğünde Dumanlı bir uğultu Uzayıp dururken sokaklarda Ürküttü bütün kuşları daÖfkeyi kollayarak sakin Kalabilmenin…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Er, gönlü dolu Hak nuru, Yapış erin eteğine! Yıkıp…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Âsâf’ın mikdârını bilmez Süleyman olmayan Bilmez insan kadrini âlemde insan olmayanZülfüne dil vermeyen bilmez gönül…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörNişanlılık Hangi birini anayım, Buluştuğumuz kumluk, uzak iskele. Her yerde bir başkalık. İlk defa gelişimiz el ele.Sonra bir gün, kalabalık…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
batmış bir tramvay, ahtapotlar, ince ve upuzun barbarlar. yalnızlık dönüşür bir zenci arkadaşa impa………………..
Nara benzerdin bir zamanlar, çoktun! N’oldu Sana! Kırk atlı çıkardın dağa, yüz atlı İnerdin dağdan.…
Alnimdaki biçak yarasi Senin yüzünden; Tabakam senin yadigarin; ‘Iki elin kanda olsa gel’ diyor Telgrafin;…
Ne sigaralarda tat kaldı Ne gönlümü avutur tazeler, Önümde açık duran tek umut Kapısı daraldıkça…
Gün usulca karardı pencerede, Gece oldu lambaya bakıyordum
Üner Birkan’aRakı içilir mi hiç çiçeksiz çiçeksiz ölürüm dükkanları hem kim olsa ölür ispatinin ebesi…
Fecr-i Ati Edebiyatı
-Çok kükremiş deniz, yine her dalga kalbime Bir korku serpiyor; kaçalım… Eyliyor hücum Her dalgadan…