Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Vinç veriyordu vinç ağırlığın şiirini paslı zincirlerin sesinde; gürültüyle düşerek koparmak istiyordu çelik halatlarını, denizin bittiği yerde bitmek, almak omuzuna sonsuzlukları,…
dağlar kadar serin denizler kadar serin
İnsanlarda Ülkelere benziyor Sınırları var yüz ölçümleri Yasaları var Bayrakları ilkeleri Kimi dağlık bir arazidir Kimi kır………………..
Bugün lüks otomobilde, yarın ağaç saldasın, Söyle be ağzı bozuk, sen hangi kanaldasın? .. Dolaşıp duruyorsun, serçe misin karga mı? ..…
Ay ışığı kutsal sevgilim Fısıltıların yumuşak toprakta Ayak izlerime doluyor Sen de terkedip gitme Sularla oynaşmaya Doğur beni ışığınla Lekeli yüzüne…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Kapalıçarşıda, bir kuyumcu dükkânında Sol eline bir yüzük takmıştım. Senin entarin basmaydı. Benim elbisem pamuklu…
Ah! artık benim de benzim sari, Damar kanımı dolaştırmıyor. Hiçbir kıyıya ulaştırmıyor, Beni Sehrazad’in masalları.Anlamıyorum…
KaranfilAdın her sabah uyandığımız gökyüzünün yerini aldı. Hangi su olursa olsun Yeşil sen bakınca. Her…
Bağlı kollarımı çözmek kimin aklına gelir Kelepçeli o zamanlar Bir kız kaşıkla su içirir Başımı…
Her zaman, fakat, bilhassa Beni sevmediğini Anladığım zamanlarda Görmek isterim seni de Annemin kucağından Seyrettiğim…
Sen olmazdın Tanrı’nın adaleti şaşmasa Seni t………………..