Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Umutsuz olmamak gerektiğini biliyorum, Bu acımasız gecede Yazgı diye birşey yok İçinde yaşadığımız bu toplum öldürdü annemi Çarpıntılarla hırpalanan yüreği Dayanamayıp…
seni hep gökyüzünün önünde düşünürümsüreyya berfe…sevgili kırlangıç, güneye, hep güneye uçan kuşlar yağmurun altından geçerken ne düşünürler acaba? su damlaları tüylerine…
Küçük çocuklar yapıp geceleri kendimden, Seni öpsünler diye gönderiyorum sana. Bana, kucaklarında seni getiriyorlar; Ben de sonra o seni getiriyorum sana.
Bu sabah bahçede karşıma Küçük bir serçe kuşu geldi; Havuzun taşına kondu,………………..
Vurdun, acısı daha geçmedi, Biliyorum, geçecek. Ama öyle ağır konuştun ki ardından. O, gittikçe gerçek.
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
N’olaydı hay n’olaydı hay n’olaydı Gönül râhat beden sıhhat…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Ey beşer çehreli hayvan, heyhat, İlm ü irfan iledir zevk-l hayât. Onu hiç kullanamazsan nâdân,…
Yedi Meşaleciler
Tümünü Görİlk Yağmur Damlası Düştü Kuru Yapraklarına Güzün. Ardınd………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Atlarla. Uzun bacaklı evrensel atlar Bunlarla gelişiyor sevdamız anlatılmaz Çocuklarla, kuşlarla, ağaçlarla. Büyüyen, uçan, dal…
Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin, Tertemiz göklerinde dal…
işte herkes yüz yüze şimdi geceyle karşılıksız suçlamalarla avutuyor kendini ‘senin aşkındır’ diyor uzun iç-çekişlerle…
Bir sen yürürsün sokakta, yürürken; Oturursun koltuğa, oturunca. Su, bir senin ba………………..
Bir yalnız Gökyüzünün sözlüğünde………………..
Ben dünyaya bir idare lambası altında geldim Yeryüzü Birinci Dünya Harbi’ni yaşıyordu Başımın üstünde mendil…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ben isterim ki bütün sânihât-ı kalbiyyem Şebîh-i nağme bir âheng-i bî-karar olsun. Ki hande-nâk, fakat…