Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti O çok…
Öküzlere öküz demek Affedilmez suçtur evlat! Doyurmuyor artık ekmek Ekmek bile açtır evlat…Kepazelik boydan aştı Sabır küpü doldu taştı Koçum demek…
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp…
Vallahi sıtkımı sıyırdım senden, Tiksintimi naz belleme mebus beğ. Yoksulluktan yanan kara bağrımı, Isınacak köz belleme mebus beğ.Mosturan meydanda sağol, çok…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
adem oldum geldim adem içine uğradım bir hana handan…
Tanzimat Dönemi
Ey kudretine olmayan âğâz u tenâhî Mümkin değil evsâfını idrâk kemâhîHer nesne kılar varlığına hüsn-i…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörSeni görüyorum yine İstanbul Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan Minare minare, ev ev Yol, meydanGeliyor Boğaziçi’nden doğru Bir iskeleden kalkan vapurun…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Bir sargın umut yakaladım onu kuşandım Serin mavi bir gökyüzü buldum onu kuşandım Denizde doğru…
Yavaş yavaş geçtim kalabalıkların arasından bir deniz çarpması gibi çoğalta çoğalta geçen geçtiği yeri yavaş…
Kuşlar kalkıyor Aya İrini üstünden Bir sap ot kulaklarının arkasında. Ben sonunda burdasın işte diyorum…
Milas’ta bir Turan Erol beyazı Bir çocuğun yüzünde…………………
Şiirler biter bir gün denizkestaneleri kalır ahtapotlar fesleğenler camların ardındaumutlar biter bir gün bir at…
ilkin bir kadını kestiler soyup giysilerini sonra kitapları yaktılar, suları kestiler su bir ulusun özlemidir…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şeyDünyamızın üstünde…