Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
İnsan bir açmaza düşmeye görsün Başlamasın bir çöküntü yürekte Ölümdür o yerde düşündügün Sevilmek de boştur artık sevmek deGün ortası karanlık…
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel Dumanı dağıtacak yıldız-poyraz başladı Bahar yakın demek ki mevsim böyle kışladı Bu fırtına yarınki sütlimanlara…
Benim bin canla sevip bin özlemle andığım Bari gölgeni bırak bana Su çiçeklerinin en güzel yanı budur Giderken gölgelerini verirler suya…
Kıyıda, taşın üstünde oturmuş denize bakıyor Kimse konuşmuyor onunla ne rüzgâr ne de izmirGün bitiyor ve lacivert sözcükler çekiliyor susuşların ipek…
temizyürek’li mahmut’a bütün bir aşkyılı kapıştın siniruçlarınla güneşe, kış geldiğinde yer açmak için damarlarını ürküterek vücudunu dolaşan kanın umurunda olmadı başka…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Bahr içinde katreyim bahr oldu hayran bana Ferş içinde…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Her millet için bir düziye adlini âm et Fikr-i gazab-ı hazret-i Ma`bûd-ı enam etBevvâl-i çeh-i…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörAltın rengi gözleri yanan bir semaverdi Ilık bir çay kokusu akardı saçlarından. Yanmanın lezzetini onda hissettiğim bir an Ve yazın…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
İnsanlar bir gülü bir senetle Değiştirmeye alıştılar İnsanlar başka insanların hayatını Bir hezaren sandalye midir…
. Adaçaylarımızı söylemiş miydik? Üç kişi bir köşede oturmuş ağ yamıyordu. Kimimiz aznif oynuyor, cıgara…
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman; İçip içip ağlamak, Uzaklara dalıp şarkı söylemek; Hafta sekiz ben…
Hep ondan çoğalır kâğıtlarda Hep o Meryemsi duruşundan Döker el kadar Avrupalı yüzünü Paylaşır milyonla…
Bir çift güvercin havalansa Yanık yanık koksa karanfil Değil bu anılacak şey değil Apansız geliyor…
Bir sürü çiçek ama saydırmaya kalkma Ayrı ayrı kadınlardan koparılmış Kadınlardan ya hem de bilsen…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ah ey deniz, güzel deniz, ey nazlı Marmara! Bilsen ne hasretim var o mahmur ufuklara,…