Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
‘Ne şeymiş bu, bu dünyadan ayrılmak Demir tarar gibisin bigün Gözlerin arkalarda deryaya açılmak? ‘ Hadi bre gide gide dönmüşlüğüm İyadesiz…
“Ne yazıyorsun? ” diye soruyor geçen günkü çocuk: usulca açmış bir haşhaş çiçeği çitin yanında. Öğle sonunun dinginliğinde yankılanıyor soru. Yaşam…
Serçe kadar yok musun be? ! Hadi uç uçabilirsen… Akıl, izan, idrak sende Kader seç, seçebilirsen…Alev dondu, akıl yandı Su uyudu,…
Hayatın hızıyla yaşadık o aşkı Her şey bir anda………………..
adımlarım bir yere götürmüyor artık beni çiziyorum kıl üstüne küçük çıngırağın ayak izlerini gözlerim sönüyorlar bir bahçede katran güle sarılıyor uzun…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Alem dağını seyrân et yürü var Safâ bulsun der…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Sen ki hilkat denilen ummanın En büyük incisisin O, bu ulvi vatanın talihinin En güzel…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörDaha çok anlıyorum kıymetini Her akşam bu odada buluşmamızın. Farkında olmaksızın o kadar mesut, Dereden tepeden………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Bir rüzgar ilk başında belli Gökyüzünü çocukları büyütmüş Denizle kuşlarla evlerle var Dünyaya aşk diye…
Dili çözülüyor gecelerine. Gölgeler kaçışıyor derine Alıp sihrini bilmecelerin: Gün doğuyor şehrin üzerine. Korkarak şeklalıyor…
Durakta üç kişi Adam kadın ve çocuk Adamın elleri ceplerinde Kadın ç………………..
Sur dibinde tek göz hanede odun kö………………..
Saat on ikiden sonra, Bütün içkiler, Şaraptır.(Yeni Yaprak, sayı:14, Şubat 1990)………………..
Eşyanın konumunu biçimini rengini almışlardır Koltuğa oturdular mı koltuğun boyuna eklenir boyları Pat pat pat…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şeyDünyamızın üstünde…