Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Bana yalanlar söylese yetinecektim. Ama yalan söyledi.
Bu kirli düzenin düzenbazları Azrail’e rüşvet vermeyi dener; Ölünce dünyanın en kurnazları Torpille cennete girmeyi dener.
Saçlarını gittikçe kısalttığın günlerde Sen söylemiştin bu sözleri unutmadım -Her aşk bir ayrılık gizler, ayrılıklarsa Bir merhabanın sıcaklığını taşır kendisindeKalıcı olan…
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım Sevincin ürünüdür insan, ………………..
Beni öyle bir yalana inandır ki, Ömrümce sürsün doğruluğu.
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Gönül Niçin Ahvalımı Bilmezsin Bende ki Yaralar da Türlü…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı, Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı. Şimdi buradaydı…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörBilemiyorum yıllardır neredeyim? Hergün yediğim ekmek, susayıp içtiğim su, Kolundan tutup gitmek istediğim kadın, Yaşamak kaygısı, gök hasreti, ölüm korkusu,…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Yolum asfalt, Yolum toprak, Yolum meydan, Yolum gokyuzu ve ben neler dusunuyorum!..Aski, yagmuru, Tramvay sesini,…
Ben ne zaman Öyle durup dururken Öyle damdan düşer gibi Açıp seni okumaya başlasam Anlıyorum…
Sanskritçeye çekilmiş atlar gibi geceleri o geceleri soyutlanmış uykular ağıyor parmaklarından
Ey serseriligin denizleri! Ey ahtapolari atilmislar kiyiya mutsuzlugun! Bir kraliçedir oglum kanatlarini açmis. Örtünür canfes.…
Sevdiğim insanlara Kızabilirdim, Eğer sevmek bana Mahzun durmayı Öğretmeseydi.
Kapışıyorlardı yaz gök güneş ne varsa, içimize sıcakla gireni durgun………………..
Fecr-i Ati Edebiyatı
Eskimez, eski bir lisânım var. Zinde, tâbende bir zebânım var.Yeni neslin yabancı olduğu bir Başka,…