Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Soluk soluğa bir tren geçer Bırakıp gider aşkımı Taşır seni yağmurun -hüznün Taşlaş………………..
Bir balıkçının yüzü vapurdan inince gözümü alıyor öğle güneşi gibi, dokunup geçse bir serseri kuş ikindi vaktince incelmiş hüznüne anlatacak avsız…
Ellerimi dokunduğum her yerde Çığlık çığlığa kıvranıyor hayat Ve ölen arkadaşların giysilerini Bir kere daha dürüp koyuyor analar Çamaşır sandıklarına Gözyaşları…
İdam tutuklusu, sorgusuz, yargısız geçirmişler sırtına daracık bir gömlek; ölmedi asansör her gün asılmaktan, dünyayı yer ve gök arasında sandı, sürdürdü…
Yine çığ basmış bütün yolları Yolu yok haber sormanın Selam iletmenin dostlara Hep kavgayla sürecek gibi yaşam Korkarım ki Aşka zaman…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Vâdî-i hayretde kalma Vâsıl olmağa sa’y eyle Bugünü yarına…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Sâkî getir ol badeyi kim mâye-i candır Ârâm-dih-i akl-ı melâmet-zedegândırOl mey ki olur saykal-ı dil…
Yedi Meşaleciler
Tümünü Görçiçeğin rengi soldu, bitti şarkısı kuşun yol tenha, dal mecalsiz, su durgun tabut yapılan tahta, ev ev taşınan odun bahar,…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Ben ki her akşam yatağımda Onu düşünüyorum. Onu sevdiğim müddetçe Yatağımı da seveceğim…
Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü, kör oldum. Yıkadılar, aldılar, götürdüler. Babamdan…
Göz seni görmeli, ağız seni söylemeli Hafıza seni anmak ödevinde mi Bütün deniz kıyılarında seni…
Kilimim siyahtır bütün renklerden İçinde kil var milim varUmut’un içinde mut varsa Umutsuzluğun da içinde…
Açın pencereleri açın akdeniz’de sabah oluyor küçük harfli musa hep böyle gökyüzündeKıvanç duyuyorum bu akçalı…
IBiliyorum, kolay değil yasamak, Gönül verip türkü söylemek yar üstüne; Yıldız ışığında dolaşıp geceleri, Gündüzleri…
Fecr-i Ati Edebiyatı
-Çok kükremiş deniz, yine her dalga kalbime Bir korku serpiyor; kaçalım… Eyliyor hücum Her dalgadan…