Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Öpüşün karanfil kokardı aşkı bulurdum Işık hızını geçen bir uçakta aşkı Bulutlar tükenir kuşlar görünmezdi Yitip giderdi altımızda nice denizsiz kent…
Kim demiş kanun alınmıştır ayaklar altına Böyle bir halin vukuunda hamiyet çiğnenir. Devleti yolsuz görenler halt eder bir beldede, Kaldırım olmazsa…
Gözyaşlarının gücü vardı eskiden ırmak yüklü adamlardır, tuz katarlarının ardınca giden gölgemizde damlaların bıraktığı izlerden açılırdı hayal, tuzun sudan bukağısı çözülürkenUtanır…
geceydi… bütün insanların çırılçıplak olduğu bir zamandı. onları düşünüyordum; gümüş tepsilerdeki kristal kadehlerden zamanı yudumlayan insanları düşünüyordum. irili ufaklı aynaların karşısında…
Yakın gözlüğümü yitirdim Yitirince seni kadın- Doğumun ardından Çatladı kapı sanki Öyle uzak bir doğu ki her şey Görünmüyor burnumun ucundan…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Allah Allah desem hakkın divanına dursam Ben bir yanık…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Her şahsı harîm-i Hakk’a mahrem mi sanırsın? Her tâc giyen çulsuzu Edhem mi sanırsın? Dehri…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörRabbim, nihayet sana itaat edeceğiz… Artik ne kin, ne haset, ne de yaşamak hırsı, Belki her sabah vakti, belki gece…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
konuş sesin durmasın gün doğdu ve battı kuşluğu atladık uzun kuşluğumuzu, sen gelmeden önce ceylan…
Bak bunlar ellerin senin bunlar ayakların Bunlar o kadar güzel ki artık o kadar olur…
İstanbul’un üstüne güneş doğdu, Çıktı silkinerek gecenin içinden, Kız gibi minareleriyle Süleymaniye, Sultanahmet, Sultan selim,…
Bir yalnız Gökyüzünün sözlüğünde………………..
Mutluluk, Diyordu adam, Her konuda Tekrara düşecek kadar Rahat olmak.Rahatsın, Diyordu kadın,
Mesut sanmak için kendimi Ne kağıt isterim,ne kalem Parmaklarımda sigaram Dalar giderim mavisinden içeri Karşımda…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Bir başka çare görmüyorum hiç ifakate Ey ruhum iltica et ilâhî tabiate.Ondan deva, şifa ara,…