Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Bu bulanık hava,bu toprak, bu su Beni benden, beni senden ayırır. Bu sabahsız gece, bu düş, bu uyku Beni benden, beni…
Kurbağalar gece yarısından sonra evin karşısındaki arsadan uzun sular gibi geliyorlar ıslık çalarakve bir ay tepede çoğalarak kendinden büyük bir dünyaya…
zamanın ve güneşin beslediği miskin bıldırcınlar, erimiş kanatlar ve ayaklar, rüzgarın uzun takvimi, yitmiş kayıt çizgileri e………………..
Türküm müjdeydi ülkeye Gezdim söyleye söyleye Bir gün söylemedim diye Türküm beni tanımadıOnlar bacım,onlar ağam Onlardır sevincim tasam Ahmet’im, Mehmet’im, Suna’m…
Şimdi ben neden mi güler? Şimdi ben bir başka bana, Bir başka şimdi’den baktığımdandır. Şimdi bu müzik neye çalmakta, Ne var…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Kuldan sana lâyık n’ola Âşık seni kanda bula Meğer…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Kedimin her gece böbrekle dolardı sepeti Yok idi Ni’metinin râhatının hiç adedi Çeşmi şehlâ nigehi…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörÇözülen bir demetten indiler birer birer Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun Bir sebile…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Düzüldü uçsuz bucaksız alay, Çıngıraklar çalar kapılarda. Düzüldü uçsuz bucaksız alay, Bak, son hasam başladı…
Alıp içinde sesler uçuşan bu aksamdan Hafızamı bir deniz kıyısına çeken yol, Aydınlık rüyaların peşine…
Dikilir köprü üzerine, Keyifle seyrederim hepinizi. Kiminiz kürek çeker, suya suya ; Kiminiz midye çıkarır…
Çünkü kapıları Götürüyorlar (öyle yanlış ki) Cam kırıkları üzerinde Üzerinde mi üzerinde üzerinde Gülüyor ve…
Hitler amca! Bir gün bize de buyur. Kakülünle bıyıklarını Anneme göstereyim. Karşılık olarak ben de…
Mehmet Hazineler içindesin Bu toprağın altında ne var ne yok Kömür bakır altın demir Hepsi…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şeyDünyamızın üstünde…