Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Göl, göl oldu anaların gözyaşı Kan selinde akıyoruz eyi mi? Ateş sardı Malatya’yı, Maraş’ı Kendimizi yakıyoruz eyi mi? Bağlandı yolumuz, yolaklarımız…
Yanaklar öpmedesin, öptürüp yanaklarını; Böyle geçsin bu günlerin varsın. Sen ey çocuk! Öpülüp öpmenin ne olduğunu; Dudaklarında dudaklar duyunca anlarsın!
Gözünü aç daha meydan var iken, Dizginin canbaz elinde Neyzen! Girmedim ya kapısından baktım, Cennet’i at pazarı sandım ben
Bir kahkahayla silkindim dalıp gittiğim mektuptan; yaşam hep böyle uyarır bizi, katıksız neşeye dönüşür altuni bir sesle en derin kederler; mutlu…
sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat sevicileri derdim…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Sinem üstü ateş oldu od oldu Yakar muhannetin acı…
Tanzimat Dönemi
Mevki Viyana Bir darbe-i ma’kus ile düşmüş o yana Hep tersine dönmüştür onun giydiği şeyler…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörArtık yaşamak için herkesten kaçacağız, Dünya bize verecek yalnız güzellikleri, Yalnız, semalarından dökecek ruhumuza, Geceler mehtapları ve gü………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Oyle sevdim ki seni Oylesine sensin ki! Kuslar gibi civildar Tattirdigin acilar………………..
Yorgun savaşçılarız, yengiler eskitti bizi Utanırız tadına varmaktan içkilerimizin Biri bütün güneşleri toplar, verme………………..
Saat on ikiden sonra, Bütün içkiler, Şaraptır.(Yeni Yaprak, sayı:14, Şubat 1990)………………..
Önce onların yanında çok iyi yüz gördüm. Beni kapıdan karşılayıp ağırlarlardı. Sofralarına konuk ederlerdi. Onlar…
Daha ben ilk kazmayı vurmadan Elime gelen Karabitki’li testi, Nefertiti’nin mutfağı sayılan yerde Koyu sır…
Sonra yağmurlar başladı, gitti cambazlar, Silindi çadırların yazısı ovadan. Portakal rengi oğlan, mavi memeli kız,…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Yıldızlı semâlardaki haşmet ne güzel şey Mehtâba dalıp yâr ile sohbet ne güzel şeyDünyamızın üstünde…