Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Yalnızlığı sevmiyorum Yalnız kim ola ki Kendim… Kendimin kendini sevmiyorum Kediler hariç… Kahve ocakçısı olacaktım ben Tuttum kavlimi Yazdıklarımsa hep nafile…
vuruldun seni bir karanlığa gömdüler adını sordular söylemedim münevver üstümü aradılar yok altımı aradılar yok boynu hayli bükülmüş bir tuzaktan baktılar…
Taştan mantar tarlası; Çok yaşasın ölüler!
Karın bildiği var beyaza bulamakta her yeri, serin günler, peçeli ve çarşaflı insanlar, uçuşan yapraklardan sonra tepeyi tırmanırken bulutlar telaşla, tipinin…
sokağı gökyüzüyle ilişkilendiriyorum izinli askerlerin şapkalarından asker şapkalarından bir gökyüzü nasılsa her gün yaşıyor içimde acılardı yaban otlardı az az kanıyor…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Diyar-ı gurbette Cezayir’lerde Eller bayram etsin ben ah edeyim…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Sâkî getir ol badeyi kim mâye-i candır Ârâm-dih-i akl-ı melâmet-zedegândırOl mey ki olur saykal-ı dil…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörTaşında otlar biten şu sokakta yürümek. Bir bahçe duvarının kokulu gölgesinden. Uzakta, mektepteyken okuduğumuz şarkı. Su içmek o tasasız günle………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Atatürk’ün bir sözü vardı Yediveren gül gibi açardıAtatürk’ün bir atı vardı Etilerden beri yaşardıAtatürk’ün bir…
Kuşlarını salmıştır çatılar Ve hasatçı bir gökyüzü ki Eğilip üstüne düşecek kadar Taştan ağzıyla öpmüştür…
Önce bir ellerin var Yalnızlığımla benim aramda Sonra birden kapılar açılıverdi ağzına ka………………..
Hangi şehre gidilir yalnız başına, Hangi şarkı dinlenir senle olmayınca. Kimle çay içilir? En güzel…
Önce onların yanında çok iyi yüz gördüm. Beni kapıdan karşılayıp ağırlarlardı. Sofralarına konuk ederlerdi. Onlar…
Merhaba diyoruz ölü teyzelerimize çocuklar merhaba diyorlar o şiirlerimizin eşik………………..
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ey Türk, ey güneş oğlu, Yurdun güzellik dolu; Toprağı gül kokulu Cennettir Anadolu. Dağ, yayla,…