Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Sen ölüyorsun kardeşim öldüğünü bil Bile bile ve teamüden Ecel öldürmez insanı Kendisi öldürür Vakti zamanı gelince… Ben onun için yas…
Sen yoksan yanımda, yanlızım yalnız Kendimi kendimde bulamıyorum Sen benim içimde uzak bir yıldız Görüyorum amma tutamıyorumNasıl susamışım, böyle sevmeye Nasıl…
Ben hayat yumağını Sustum sabırla ördüm.. Oysa kısa ömrümde Ben ne insanlar gördüm.. Gördüm ahlar çekeni Gördüm boyun bükeni Bir yanda…
Nerde bir yangın çıksa şair yanar içinde Nerde çiçekler açsa bir şair var içinde Hiçbir yapı-kapı yok şiirin girmediği Şiirin tohumları…
Hiç özlemedim seni Özlemek dostluktandır dostluğundan öte bulmalıyım seni Sıcaklığını bulmalıyım dokunuşlarını, kenetlenişi Terimizle sulanmalı yeryüzü güneş terimizle ışıldamalı sabah olunca…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Uğrunda dertlere düştüğüm sevgili Bir başkasına tutulmuş o da…
Tanzimat Dönemi
Akşam olur, güneş gider şimdi buradan; Garip garip kaval çalar çoban dereden. Pek körpesin, esirgesin…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörBütün saadetler mümkündür.. Şu kapının açılması, İçeri girivermen, Bahar, kuşlar, gündüz. Ve bütün dünya
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
1Bir öpüş su içiyor maşrapasından gecenin, her dudak yalnızlığımızın peşinde, batık gemileri dirilen güneşleriyle göksel…
Uyandım baktım ki bir sabah Güneş vurmuş içime Kuşlara,yapraklara dönmüşüm Pır pır eder durur bahar…
Yine akşam oldu, Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine, Uzaklık aynı gerçi, Heryerdeyken olan uzaklığın pek…
Benim günlerim Soğanağa’da geçti Bir pencere, avuç kadar bir gök Sevim Matilda Hayrünnisa Eleni Her…
Eskisi gibi yaşıyorum Gezerek, düşünerek Yalnız biletsiz biniyorum vapura, tr………………..
IDamlara bakan penceresinden Liman görünürdü Ve kilise çanları Durmadan çalardı, butun gün. Tren sesi duyulurdu…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Gittin, bu yerde şimdi şafaklar gurub eder Hissiz birer gülüşle bu hakin muhitine; Gittin, bu…