Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Gündelik hayatımızda hala kaset kullanan birileri var mıdır bilmem, ama Allah’ın “yürü ya CD” dediği şu müşahhas teknolojik çağının içinden geçerken,…
Medya her gün cilalar yontulmamış odunu Soyar, resmini basar ve pazarlar kadını Kanundan kaçmak için hırsız, hortumcu, haydut Kendine siper yapar…
alnını dağ ateşiyle ısıtan yüzünü kanla yıkayan dostum senin uyurken dudağinda gülümseyen bordo gül benim kalbimi harmanlayan isyan olsun şimdi dingin…
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım Sevincin ürünüdür insan, ………………..
Hiç bir zaman yenilmedi geceye Sevincim de, inancım da doğru diye bildiğim güzellikler Hiç bir gün kendinden uzak bir şeye değişmediHiç…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Kapından gayra muhtâc olmayalım Sen yaratdın yine sen kerem…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Ne idim ben, ne tabii bir kız Belki sahrada rebii bir kızEn büyük zevkim, ümidim,…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörDaha çok anlıyorum kıymetini Her akşam bu odada buluşmamızın. Farkında olmaksızın o kadar mesut, Dereden tepeden………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Takmaya çalışırken kuyruğunu Birlikte yaptığımız şeytan uçurtmasının Görürdüm çırpınırdı ufacık kalbin. Hatırımdan bile geçmezdi Sana…
İçtim o bin yıllanmış testiden, içtim, içtim, Örtüler arasında yeryüzü beğenisiyle Ayışığını paylaşırdı bacakları,
İşte kurşun kubbeler şehri İstanbul’dasın Havada kaçan bulutların hışırtısı Karaköy çarşısından geçen tramvayların camlarına yağmur…
ağıdı önce söylenen sen nereye uçuyorsun, ağıdı önce söylenen ölüm korkusunu atar, sen nereye uçuyorsun…
Kayboldum Bir köpeğin çocuğu beklediği gibi Hasterle kamaşık yüreğiKayboldum Bağırırlar, seslerini yankısı dönmez geri Dönemez…
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman; İçip içip ağlamak, Uzaklara dalıp şarkı söylemek; Hafta sekiz ben…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ey Türk, ey güneş oğlu, Yurdun güzellik dolu; Toprağı gül kokulu Cennettir Anadolu. Dağ, yayla,…