Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
‘erhan’a ahmet erhan’a’ geniş zaman, dip masa, ilk gençliğin mermer ve mors alfabeleri. artık yeni bir ad iliştirilmiştir geleceğine, küf ayna…
Ağaç demişim ağaç olmuş Kuş demişim kuş olmuş Bir de tutup gök demişim Kocaman bir gök olmuşBulutlar kara kara bulutlar Ya…
Zor kullanır, aka kara dedirir. Kurbağaya kuş tutturur bu düzen. Namussuza ballı kaymak yedirir. Namusluya taş yutturur bu düzen. Utanmadan mülevvese…
Denize uğramış bir yüz tanyerini gösterir Gürültücü mayıs böceklerini, kaçkar çiçeğini Bütün geceyi elifi elifine örtünürsün Orman yalımı tanyeri denizin üstündedirÇiçeğe…
İşte bir vazoda açmış iki gül İşte bir saksıda eşsiz kuşkonmaz. Gülleri gördükçe gönlüm bir bülbül Saksıya baktıkça içimde bir haz.Dışarda…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Dili çözülüyor gecelerine. Gölgeler kaçışıyor derine Alıp sihrini bilmecelerin: Gün doğuyor şehrin üzerine. Korkarak şeklalıyor…
Daha ben ilk kazmayı vurmadan Elime gelen Karabitki’li testi, Nefertiti’nin mutfağı sayılan yerde Koyu sır…
Benim, bardağın, sürahinin, Önümüzdesin; rengin uçmuş, Bu; eski, sevdiğim bir duruş Elin, içinde benimkinin.İçelim! Madem…
Bende tarçın sende ıhlamur kokusu Yürürüz başkentin sokaklarındaBir nehir şu tutuk konuşan cumartesi Üstünde iki…
Duydugum yoktu ne vakittir Güvercin sesi, kumru sesi, pencerede; İçime gene Yolculuk mu duştu, nedir?…
Ak odada oturur Kapısı penceresinden çokGözlerinde yıldızlar Serin yerde dururBir e………………..