Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
“bil, bul, ol.” hacı bayram-ı veli bütün değişen şeyler arasında seni sevmek kadar sabitim darın çığılığını duydum ferman yürüdü üstüme boynuna…
Şimdi ben neden mi güler? Şimdi ben bir başka bana, Bir başka şimdi’den baktığımdandır. Şimdi bu müzik neye çalmakta, Ne var…
Selam olsun bizden güzel dünyaya, Bahçelerde hala güller açar mı? Selam olsun sonsuz güneşe, aya, Işıklar, gölgeler su………………..
Gidiyorum duygularımın sık Ağaçlı o yemyeşil ormanında Arasıra aydınlatıyor yolumu Kararan gökyüzünde çakan şimşeklerZikzaklı bastonum düşen yıldırımdan Yanımdan hiç ayırmadığım Saçlarımda…
Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164 Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun. Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Gemiler geçer rüyalarımda, Allı pullu gemiler, damların üzerinden; Ben zavallı, Ben yıllardır denize hasret, Bakar…
Bir yalnız Gökyüzünün sözlüğünde………………..
Bir gemici tanırım Kalbini bir limanda bırakmış Ya kaybolursa? Ağlar çocukluğundaki gibi Kalbini almaya gidecek…
Ben nerde bir çift göz gördümse Tuttum onu güzelce sana tamamladım Sen binlerce yaşayasın diye…
Ben geldim geleli açmadı gökler Ya ben bulutları anlamıyorum Ya bulutlar benden bir şey bekler…
Denizlerden gel Durup bakmak için gel Dönüp gitmek için gel Güvercin göğsü gibi, Sevincim, ağarmış…